12.12.2013

Çocuklarla evde bir hafta – Gün 4

Sabahleyin Leon’un “kar yağdı ve tuttu!” çığlığıyla uyandık. Hepimiz sevindik ancak işlerimizi bitirip kahvaltı edene kadar kardan eser kalmamıştı. Kardan adam hayalleri suya düştü... Anacak moraller yine iyiydi çünkü bugün için Leon ve Luka'nın çok beğenecekleri, üç aşamalı bir faaliyet planlamıştım. Tuz hamuru!

Bugün kahvaltı faaliyetimizi kahvaltı öncesine aldık. Dün akşamdan ekmek hamuru yapmıştım ve bu sabah Leon ve Luka ilk iş olarak oturup Luka’nın tabiriyle “bebek ekmekleri” yaptık. Kahvaltıda yine faaliyetler eksik kalmadı. Leon’un Luka’ya “bugün de kahvaltı faaliyeti yapayım mı?” diye sorduğunu Luka’nın da onayladığını yarım kulakla duymuştum. İkisi birlikte karar verdiler nelerin yapılacağına. Eh, öyle olunca bugün tavşan kulaklısı yapıldı. Yani üç dilim mandalina üzeri kürdanla tutturulmuş salatalık parçacıkları ve onların üstünde de birazcık süzme yoğurt.

Ardından tekrar kurabiye yapımına geçtik. İlginç, ilginç, bugün Luka'dan tek "istemem!" duymadım. Meğersem çok beklemiştim. Alman tarzı kurabiyelerin bin bir çeşidi yapabilirken Türkiye'de yapılan kurabiyelere bir türlü ayak uyduramadım. Leon ve Luka bu konuda benden ümit keseceklerini bekliyordum. Çünkü dün denediğimiz tarif öyle kötü olmuştuk ki, kurabiyeler çok dağılmış bugün ise yenmez kadar sert olmuşlardı. Leon da bana anaokulunda buları öğretmeninin yaptığını hatırlatınca kendisinden tarifini rica ettim. Sağolsun bizi kırmadı ve bana mesaj attı. Şans eseri gerekli tüm malzemeler evde vardı. Hamuru yaptım ve sonra oğullarım bolca kurabiye! Kurabiyeler için oyun hamuru formları kullanıyoruz. Çünkü onlar boy olarak daha uygun ve hamur da içinden çok kolay çıkıyor. Biraz da çikolatayla süsledik bugün. O şekilde kimin hangi kurabiyeleri yaptığını daha kolayca ayırt edebiliyorum. Anaokulunda yaptıkları unlu kurabiyeleri kadar güzel olmamışlarsa da, yine de fena değiller. Bir iki kere daha yapınca tutturmuş olurum diye tahmin ediyorum.   

Tuz hamuru! 

Ancak hamur işimiz kurabiyelerle bitmedi! Bugün üç aşamalı bir faaliyetimiz vardı planda. Tuz hamuru yaptık! Normal kurabiyelerde yaptığımız gibi oyun hamuru formları kullanarak herkes istediği formlarla “kurabiye” hazırladı. Sonra fırına verdik. Soğuyunca Leon ve Luka yaptıkları “kurabiyeleri” boyadı. Bunun için parmak boyaları kullandık. Boya kuruduktan sonra keçeli kalemle süsledik.

Yapmak isteyenler için tarifi de vereyim. Gerçekten çok kolay!
1 su bardağı un
1 su bardağı tuz
9-12 yemek kaşığı su
150C fırında şekillerin kalınlığa göre 30-50 dakika pişecek.


Bugün tüm gün bana düştü, çünkü arabamız 12 gün sonra nihayet servisten çıktı. Yani eşim öğleden sonra yoktu. O servisten aslında çok memnunuz çünkü çok hızlılar, ancak bu sefer inanılmaz bir yoğunluğa denk geldik. Bir de galiba yapılan tamir biraz da karışık bir şeymiş. Eh, arabamıza kavuşmuşken yarın anaokuluna gidebilirler diye düşündük. Ancak bunu söyleyince tek ağızdan cevap geldi “amaaaaa amaaaaa ben evde kalmak istiyoruuuum!” Nedenmiş? Yarın sabah için planladığımız faaliyete öyle dört gözle bakıyorlarmış, bunu öğleden sonraya ertelemek bile mümkün olmazmış… Peki. Bana öyle geliyor ki yarın bizi erken kaldıracaklar…

------------------------------
Biz burada da varız!
Google+ sayfamız: Xlargeaile
Facebook: Xlargeaile veya ben
Twitter: @xlargeaile
Instagram: @xlargeaile
Pinterest: xlargeaile

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder