Luka Pazartesi günü bezsiz başlamıştı. Beze veda etmeyi çok
istiyordu. Son zamanlarda bez değiştirdiğimizde çişi olup olmadığını
söylüyordu. Olunca da gidip tek başına tuvalete yapıyordu. Geçen gün
dışarıdayken tüm gün beze yapmadı, hep çişi gelince haber verdi. Biz de onu
tuvalete götürdük. Herhalde beze veda etmeye hazır diye düşündük ve Luka’ya
sorduk. Evet, Luka bezsiz dolaşmak istedi!
Ama günümüz iyi başlamadı. Kahvaltı sonrasında yere akan bir
kakanın içinde şaşkınlıkla bana baktı. İlk anda yerde gördüğü bu kakanın
köpeklerimizden birinin yaptığını düşünmüş herhalde. Neyse, Luka’yı kaptım,
soydum ve kuvvette altını yıkadım. Oldukça eğlenceliydi. “Bezsiz devam mı?”
sordum. Luka “eveeeet” diye gülümsedi.
Gün boyunca ona çiş var mı diye sordum. Bunu konuşmuştuk,
neticede unutmasın. Ancak tam dört kere altına işedi. Her seferinde hayal
kırıklığına uğramış bir bakışla bana baktı “Mama, çiş var… niye çiş bir anda
geliyor?”. Her defa eğlenerek giysileri
değiştirdim ve sordum “bezsiz devam mi?” Cevap hep gülerek “eveeeet” idi.
Akşam olunca bez bağladık. Luka yorgun düşmüştü. Çok
hevesliydi bu konuda, ama anlaşılan henüz hazır değilmiş. Bu sabah yatağa
yanıma yattı. Bir süre sonra “Çiş yapmaya gidelim mi?” diye sordum. Sabahleyin
hep sorduğumuz gibi. Ama bugün “hayır, çişim yok” dedi. Peki, oğlum… Kalkınca
“bezsiz devam mı?” soruma “Hayır, Mama, bez istiyorum.” dedi. Peki canım, istediğin gibi yaptım, istediğin
gibi yapmaya devam edeceğim.
Takip eden üç gün boyunca o kadar üzülmüştü ki Luka,
normalde tuvalete gittiği zamanlarda bile gitmek istemedi. Canım benim… Dün kendini toparlamıştı ve akşam çişini yine
tuvalete yaptı. Ancak bir süre için beze devam!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder